4

در کوره راه زندگی بی همسفر ماندیم

ناچار بودیم و همیشه در به در ماندیم

در کار دنیایی که آوازش غم انگیزست

هر بار از دیروز خود آشفته تر ماندیم

حالا که این احساسِ بودن با تو، دلچسب ست

تا چند ماه و اندی از غم بی خبر ماندیم

از یاد بردم که هزاران سال پی در پی

در انتظار چشمهای بی پدر ماندیم

دیدی که آخر در هوای عشق خواهی ها

در راه هم _هرچند سخت و پرخطر _، ماندیم

والاترین حس خدایی در نگاه توست

دیگر نگو از خوب بودن بی ثمر ماندیم...

آرزو حاجی خانی

کاری به جز دلت